یلدا ستایش

از حسین پناهی واستون نوشتم تا

یادتون نره که واسه شادیه روحش فاتحه بخونید!!!

پشت دیوار لحظه ها همیشه کسی می نالد
چه کسی او؟
زنی است در دوردست های دور
زنی شبیه مادرم
زنی با لباس سیاه
که بر رویشان
شکوفه های سفید کوچک نشسته است
رفتم و وارت دیدم چل ورات
چل وار کهنت وبردس بهارت
پشت دیوار لحظه ها همیشه کسی می نالد
و این بار زنی بهیاد سالهای دور
سالهی گمم
سالهایی که در کدورت گذشت
پیر و فراموش گشته اند
می نالد کودکی اش را
دیروز را
دیروز در غبار را
او کوچک بود و شاد
با پیراهنی به رنگ گلهای وحشی
سبز و سرخ
و همراه او مادرش
زنی با لباس های سیاه که بر رویشان شکوفه های

 سفید کوچک نشسته بود
زیر همین بلوط پیر
باد زورش به پر عقاب نمی رسید
یاد می آورد افسانه های مادرش را
مادر
این همه درخت از کجا آمده اند ؟
هر درخت این کوهسار
حکایتی است دخترم
پس راست می گفت مادرم
زنان تاوه در جنگل می میرند
در لحظه های کوه
و سالهای بعد
دختران تاوه با لباس های سیاه که بر رویشان شکوفه های سفید

نشسته است آنها را در آوازهاشان می خوانند
هر دختری مادرش را
رفتم و وارت دیدم چل وارت
چل وار کهنت وبردس نهارت
خرابی اجاق ها را دیدم در خرابی خانه ها
و دیدم سنگ های دست چین تو را
در خرابی کهنه تری
پشت دیوار لحظه ها همیشه کسی می نالد
و این بار دختری به یاد مادرش...

مادربزرگ!

گم کرده ام در هیاهوی شهر

آن نظر بند سبز را

که در کودکی بسته بودی به بازوی من

در اولین حمله ناگهانی تاتار عشق

خمره دلم

بر ایوان سنگ و سنگ شکست

دستم به دست دوست ماند

پایم به پای راه رفت

من چشم خورده ام

من چشم خورده ام

من تکه تکه از دست رفته ام

در روز روز زندگانیم

نام نیکت همیشه دریادها باقی خواهد ماند

روح بزرگت شاد!!!

........ S H A D I N ........
W W W . S H A D I N . N ET

هم دعاکن گره از کار تو بگشاید عشق

هم دعا کن گره تازه نیفزاید عشق

قایقی در طلب موج به دریا زد و رفت

باید از موج نترسید اگر باید عشق

عاقبت راز دلم را به لبانش گفتم

شاید این بوسه به نفرت برسد شاید عشق

شمع روشن شدو پروانه به آتش پیوست

می توان سوخت اگر امر بفرماید عشق

پیله ی رنج من ابریشم پیراهن شد

شمع حق داشت به پروانه نمی آید عشق

این غزل زیبا از فاضل نظریه هفته ی پیش به خاطر خوندش تو محفل خانه ی آفتاب

  با فرهنگیه دانشگاه در افتادیم

خداییش بعضیا خیلی بی جنبناااا

به یه غزل از دوستم مهمونتون می کنم

امروز مراسم افتتاحیه ی  نمایشگاه بسیج دانشگاه بود دوستام دعوتم کرده بودن

البته خیلی نتونستم بمونم ...این بسیج چیه که یه عده بچه قرتی

اینطوری آویزونش شدن؟

نمی دونم اونا دارن اسم بسیجو خراب می کنن یا بسیج اسم اونا رو ...

...........................................................

هفته ی پیش دیدنی بود یه عده بچه سوسول از اونایی که

ماماناشون جرات ندارن بهشون بگن برو نون بگیر ...

یکی یه فرقون و یه بیل دستشون گرفته بودنو

زمین می کندن واسه نمایشگاه ...

........................................................................

چن روز پیش ازم خواستن که یه چفیه گردن خانه ی آفتا ب بندازم

خوب خودم از این مسخره بازیا خوشم نمیاد اولش می خواستم بگم نه

ولی به احترام اسم آقا قبول کردم

جمعه های آخر هر ما ه قرار شد یه مراسم شعر خونی

 ویژه ی آقا امام زمان  داشته باشیم

با نام زمزمه های ظهور

.........................................................................

یه عده دارن فقط با اسم بسیجی زندگی می کنن

نمونه هاشونو تو جنگ و بعداز جنگ زیاد داریم ...مطمئنا آدمای مقدسی هستن

امااگه یه مصاحبه با بسیجیای  امروزدانشگاه ترتیب بدید و

از همشون بپرسید که

چرا بسیجی شدن ؟

همین جوابارو می شنوید

به خاطر مزایاش... بخوربخوره....اردوهای باحال ....کافینت مجانی ...

اینه که میگم یه عده دارن اسم بسیجو خراب می کنن دیگه

یارو حق داره بگه از هرچی بسیجیه حالم به هم می خوره

همیشه ترو خشک با هم می سوزن

وقتی اینارو می بینی و این مضخرفارو ازشون می شنوی

حق داری بگی حالم از هرچی بسیجیه به هم می خوره

این روز ا از غم خیلی براتون نوشتم حالا  می خوام حرف جدیدی بزنم

می دونید چیه ؟ دیروز یه دوست خوب پیدا کردم ...

همونی که تو پست قبلی ازش نوشته بودم و باور نمی کردم

 یه روز افتخار آشنایی باهاشو پیدا کنم

خیلی خوشحالم که با مریم جون تونستم صمیمی بشم

مریم جون عکاسی کار  می کنه البته به طور خیلی حرفه ای

اینم  تقدیم به مریم عزیزم

کدوم غزل کدوم قصیده ای تو

که پیش تو ترانه هام حقیره

هوای تو هوای تو چه تازه س

آدم می خواد  تو این هوا  بمیره

اینم آهنگ مورد علاقه ی دوستم

تقدیم به اونایی که الفبای جوونمردی رو از حفظن

از سروده های

شهید وجانباز شیمیایی

مهدی سپهر

اتل متل یه بابا
دلیر و زار و بیمار

اتل متل یه مادر

یه مادر فداکار

اتل متل بچه ها

که اونها رو دوست دارن

آخه غیر اون دوتا

هیچ کسی رو ندارن

مامان ، بابا رو می خواد

بابا عاشق اونه

به غیر بعضی وقتها

بابا چه مهربونه

وقتی که از درد سر

دست میذاره رو گیجگاش

اون بابای مهربون

فحش میده به بچه هاش

همون وقتی که هر چی

جلوش باشه میشکنه

همون وقتی که هرکی

پیشش باشه میزنه

غیر خدا و مادر

هیچکسی رو نداره

اون وقتی که بابا جون

موجی میشه دوباره

دویدم و دویدم

سر کوچه رسیدم

بند دلم پاره شد

از اون چیزی که دیدم

بابام میون کوچه

افتاده بود رو زمین

مامان هوار میزد

شوهرمو بگیرین

مامان با شیون و داد

میزد توی صورتش

قسم می داد بابارو

به فاطمه به جدش

تو رو خدا مرتضی

زشته میون کوچه

بچه داره میبینه

تو رو به جون بچه

بابا رو دوره کردن

بچه های محله

بابا یهو دویدو

زد تو دیوار با کله

هی تند و تند سرش رو

بابا میزد به دیوار

قسم میداد حاجی رو

حاجی گوشی رو بردار

مامان دوید و از پشت

گرفت سر بابا رو

بابا با گریه می گفت

کشتند بچه ها رو

بعد مامانو هلش داد

خودش خوابید رو زمین

گفت که مواظب باشین

خمپاره زد ، بخوابین

تو سینه و سرش زد

هی سرشو تکون داد

رو به تماشاچیا

چشماشو بست و جون داد

بعضی تماشا کردن

بعضی فقط خندیدن

اونهایی که از بابام

فقط امروزو دیدن

ای اونهایی که امروز

دارین بهش می خندین

برای خنده هاتون

دردشو می پسندین

امروزشو نبینین

بابام یه قهرمونه

یه روز به هم می رسیم

بازی داره زمونه

یه روز پشیمون می شین

که دیگه خیلی دیره

گریه های مادرم

یقه تونو می گیره

سلامی به گرمای دست تو دوست

تصمیم داشتم حذفش کنم

من بنا به اقتضای طبع خودم ترانه رو واسه موضوع وبلاگم انتخاب کردم

وبنا به دلایلی باید از ترانه بگم و ترانه بنویسم

چون این آدرس رو جلد کتابم هست

دو تا ترانه تقدیمتون می کنم

از مجموعه ترانه ی عروسک تنهای

«از چشت افتاده دلم»

                              امیدوارم پسندیده باشی...

یلدا ستایش